Why Veganism is Not an Extreme Way of Life

How can you save all beings from suffering,
if you keep eating some of these beings?

- Stonepeace

Do you know that the Buddha gradually and skilfully encouraged vegetarianism as the kinder and wiser diet of choice? We all know that while mere abstention from animal produce by itself does not lead to enlightenment, consuming animal produce is a spiritual hindrance if it is due to continual greed for taste, lack of compassion and/or sustenance of delusion. Well, can you imagine a Buddha craving for a juicy burger made from a helpless cow? Of course not! Yet, every once in a while, I’m accused of being an extremist just because I’m a vegan (i.e. a vegetarian who also does not use any animal-derived products), who speak up for animals. But if vegans do not speak for them, how can the animals’ suffering be heard, when their screams of pain and terror are muted away from their consumers?

What about those who insist it is perfectly alright to endlessly devour murdered animals, and demand stuff derived from exploiting them? Who are the true extremists? As the truth is often hard to swallow, I don’t and can't force vegan views (or food) down any human throat, while animals’ throats are forcibly cut, while they and their produce are swallowed and (ab)used with glee. Male calves get swiftly killed due to being unproductive. Milk cows are murdered later for beef and leather. Male chicks get swiftly killed due to being unproductive. Egg hens are murdered later for meat and feathers. Silkworms are killed for scarves. Bees are killed for honey (during harvesting). Sheep are killed for wools (when they are considered useless). Foxes are killed for furs...

‘… who do not wear silk, leather boots, furs…, or consume milk, cream, or butter can truly transcend the world’ [i.e. be liberated]. So eventually taught the Buddha in the Surangama Sutra, who did not immediately advocate veganism… probably because he knew too well that we are so attached to animal produce, that to speak of veganism at the beginning, few would accept it – even as a simple practice of universal compassion. Though the compassionate Buddha never insisted that all his followers must be (full) vegetarians or vegans in their present lifetimes, it is a Bodhisattva precept that Buddhas-to-be must be so in time, since all Buddhas are perfect in compassion. More than a mere diet, veganism is surely no extreme way of life, for it is part of the ultimate Middle Path of Bodhisattvas in training - to minimise harm to beings and to maximise their protection from fear and danger. It is a noble guide to how we should relate to sentient beings… as fellow friends; not slaves on death row. Though a leap to veg*ism might seem too far to you for now, why not reduce consumption of animal produce? Thank you... on the behalf of the animals, for considering!

How can you wish all beings to be well and happy,
if you keep eating some of these beings?

- Stonepeace

Difficult or Easy?

Easy or difficult depends on
whether one's method is right or not,
whether one's effort is enough or not.
- Stonepeace

Lingzhao (early ninth century C.E.) was the daughter of Layman Pang and helped to support the family financially by selling baskets. A part of the Pang family practice consisted of ongoing Dharma conversation and debate as evidenced by this exchange:

The Layman Pang was sitting in his thatched cottage one day. "Difficult, difficult, difficult," he suddenly exclaimed, "[like trying] to scatter ten measures of sesame seed all over a tree!" "Easy, easy, easy," returned Mrs. Pang, "just like touching your feet to the ground when you get out of bed." "Neither difficult nor easy," said Lingzhao, "On the hundred grass-tips, the Patriarchs' meaning."...

Her father starts by asserting that realizing one's original nature is as difficult as putting sesame seeds back on the plant from which they'd come. Her mother answers that it is easy to find one's way, it occurs as naturally as finding the ground beneath your feet when you awaken in your bed. Lingzhao corrects, integrates, and expands both statements, asserting that the way to realize the Buddhist path is not defined by either difficult or easy, but depends on the correct view.Lingzhao teaches her parents that since we are surrounded by true realization, our awakening is dependent on seeing wisdom on each tip of grass. It is neither difficult nor easy, we just need to maintain the effort to keep returning to practice, looking for the teaching fully manifest in every situation.


Zen Women: Beyond Tea Ladies, Iron Maidens and Macho Masters
(Grace Schireson)

Love

How can one love all beings
while one loves
some beings' flesh at the same time?

compassion

May all beings be happy!

Life

If you expect your life to be up and down,
your mind will be much more peaceful.

- Lama Yeshe

കൊതുകു്,മലയാളി,ചിക്കുന്‍ഗുനിയ

കൊതുകുകള്‍ പരിണാമത്തിന്റെ മകുടവും അതിശക്തിമാനും ശാസ്ത്രീയമായിത്തന്നെ മലമൂത്രവിസര്‍ജ്ജനവും മുലയൂട്ടലും ശീലമാക്കിയവനും ബുദ്ധിജീവിയുമായ മലയാളിയെ കഴിഞ്ഞ ഒരു മാസത്തിലേറെയായി നന്നായൊന്നു വിരട്ടി.കൊതുകുകള്‍ പണ്ടേയുണ്ട്.അവയുടെ ആഹാരം മനുഷ്യരക്തമല്ല.പക്ഷെ പെണ്‍കൊതുകിന് അണ്ഡാശയങ്ങള്‍ വികസിക്കണമെങ്കില്‍ ചുവന്ന രക്തത്തിലെ ചില ഘടകങ്ങള്‍ അത്യാവശ്യമാണ്.അതുകൊണ്ട് അവയ്ക്ക് മനുഷ്യരുടെ ചോര കഴിച്ചേ തീരൂ.

കുട്ടനാട്ടില്‍ ജനിച്ച് ബാല്യകാലം അവിടെ ചെലവഴിച്ച എനിക്ക് കൊതുകിനെ പരിചയം ഉണ്ട്.പാടങ്ങളില്‍ വെള്ളം നില്‍ക്കുന്ന ഒന്നോ രണ്ടോ മാസം കുട്ടനാട്ടില്‍ കൊതുകു 'ശല്യം' ഉണ്ടാകാറുണ്ടായിരുന്നു.ഇക്കാലത്ത് കൊതുകുകളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ - കൂത്താടി എന്ന ഓമനപ്പേരുണ്ട് അവയ്ക്ക് - ജലത്തിലെ ചില കുഞ്ഞുമത്സ്യങ്ങളും തുമ്പിയുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളും ചേര്‍ന്ന് കൊന്നൊടുക്കുന്നു.രക്ഷപ്പെടുന്നവര്‍ ഒടുവില്‍ കൊതുകുകളായി പറന്നുയരുമ്പോള്‍ അവയെ തിന്നാന്‍ ലക്ഷക്കണക്കിന് തവളകള്‍ ഉണ്ടാകും.പിന്നെ മേലോട്ടു പറക്കുന്നവയെ പ്രധാനമായും തിന്നുതീര്‍ക്കുന്നത് തുമ്പികളും അവയ്ക്കു മേലെ പറക്കുന്ന ശരപ്പക്ഷികളുമത്രെ.ഇവയെല്ലാം പ്രകൃതിയില്‍ കൊതുകിന്റെ എണ്ണം നിയന്ത്രിക്കുന്ന ഘടകങ്ങളായിരുന്നു.പന്ത്രണ്ടുമാസവും 365 ദിവസവും രാവും പകലും മനുഷ്യനെ കുത്തിത്തുളക്കുന്ന കൊതുകുകള്‍ അന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

പിന്നീട് ഇന്ത്യ സ്വതന്ത്രമായി,നമ്മളും നമ്മള്‍ തെരഞ്ഞെടുത്ത നേതാക്കളും,അവരെ നിരന്തരമായി ഉപദേശിച്ചിരുന്ന പ്രകൃതിയുടെ പദ്ധതികളെപ്പറ്റി ഒട്ടും അറിയാതിരുന്ന ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരും ചേര്‍ന്ന് ആധുനിക കാര്‍ഷിക രീതി കൊണ്ടുവന്നു.കീടസംഹാരത്തിന്റെ പേരില്‍ വെള്ളത്തിലെ മീനുകളെയും,തുമ്പിക്കുഞ്ഞുങ്ങളെയും,തവളകളെയും,തുമ്പികളെയും,ശരപ്പക്ഷികളെയും കൊന്നൊടുക്കി.കൊതുകുകള്‍ക്ക് ശത്രുക്കള്‍ ഇല്ലാതായി.അവ സന്തോഷിച്ച് ആര്‍ത്തുല്ലസിച്ചു.

കൂടതെ ആധുനിക കക്കൂസുകള്‍ - സെപ്റ്റിക് ടാങ്കുകള്‍ - നിലവില്‍ വന്നു.ഫാഷനായി.അങ്ങനെ മലം ടാങ്കുകളില്‍ സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. ഇവ കോണ്‍ക്രീറ്റ് പലക കൊണ്ട് കാറ്റ് (കൊതുകും) കടക്കാത്ത വിധം സീല്‍ ചെയ്യണമെന്നും ടാങ്കുകള്‍ക്ക് പൈപ്പു വേണമെന്നും,പൈപ്പിന്റെ മുഖം കൊതുകുവലകൊണ്ട് മൂടിക്കെട്ടണമെന്നും ഉപദേശം വന്നു.ആധുനിക കക്കൂസിന്റെ സുഖം അനുഭവിച്ചവര്‍ കൊതുക് വര്‍ദ്ധിക്കാതിരിക്കാനുള്ള ഈ മൂന്നു സംവിധാനങ്ങളും മറന്നു.വിസര്‍ജ്ജിക്കുന്ന പാത്രത്തിലെ മലവും വെള്ളവും ടാങ്കില്‍ നിറയുന്നു.കൊതുകുകള്‍ ആ പാത്രത്തില്‍ മുട്ടയിട്ടു.അതുകൊണ്ട് ആ മുട്ടയും ടാങ്കില്‍ ചെന്നു ചേര്‍ന്നു.അവിടെ കൂത്താടികള്‍ക്ക് സ്വാദിഷ്ടവും പോഷകസമ്പന്നവുമായ ആഹാരം.ആഹാരലഭ്യത കൂടുന്നതനുസരിച്ച് ജനസംഖ്യപെരുപ്പം എന്ന നിയമത്തില്‍ നിന്ന് കൊതുകിനെ ഒഴിവാക്കിയിട്ടില്ലല്ലോ!

ഇതോടൊപ്പം കേരളീയന് 'വലിച്ചെറിയല്‍ സംസ്ക്കാരം' എന്ന രോഗവും പിടിപെട്ടു.കണ്ടമാനം വലിച്ചെറിയുന്ന കൂടുകളും,പാത്രങ്ങളും,ജലം കെട്ടിനില്‍ക്കുന്ന മറ്റ് സാമഗ്രികളും കൊതുകുകള്‍ക്ക് ഒന്നാന്തരം നീന്തല്‍ക്കുളങ്ങളും പിള്ളത്തൊട്ടികളും സമ്മാനിച്ചു.പ്രകൃതി നിയന്ത്രിച്ചു പോന്ന കൊതുകിന്റെ ജനസംഖ്യാവിസ്ഫോടനം നിയന്ത്രിക്കാന്‍ മനുഷ്യന് സാദ്ധ്യമല്ല എന്ന് പണ്ടേ തെളിഞ്ഞതാണ്.1940 - കളില്‍ കൊതുകിനെ കൊല്ലാന്‍ ഡി.ഡി.ടി. വ്യാപകമായി അടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.ഡി.ഡി.ടിയോട് പ്രതിരോധശേഷിയുള്ള കൊതുകുകളുടെ വികസനമായി ഇതിന്റെ ഫലം.

കേരളത്തില്‍ നമുക്ക് മുഖ്യമായും മൂന്നുതരം കൊതുകുകളായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്.മലമ്പനി പരത്തുന്ന അനോഫലിസ്,മന്ത് പരത്തുന്ന ക്യൂലക്സ്,ചേര്‍ത്തല മന്ത് പരത്തുന്ന ഈഡിസ് എന്നിവ.മലമ്പനിയുള്ള സ്ഥലങ്ങളില്‍ മഞ്ഞപ്പനി വരില്ലത്രെ.അതുകൊണ്ട് മലമ്പനി നിര്‍മ്മാര്‍ജ്ജനം ചെയ്യുമ്പോള്‍ നാം അതിലും ഭീകരനായ മഞ്ഞപ്പനിയെ സ്വീകരിക്കാന്‍ തയ്യാറാകേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.കേരളത്തില്‍ ഈഡിസിന്റെ പൊടുന്നനവെയുള്ള ജനസംഖ്യാവിസ്ഫോടനം നടക്കുന്നതായി കേള്‍ക്കുന്നു.ഇത്രയുമാണ് കൊതുകുപുരാണം.പ്രകൃതിയിലേക്ക് മടങ്ങുകയും നാം നശിപ്പിച്ചുകളഞ്ഞ കൊതുകുനിയന്ത്രണത്തിനുള്ള ഘടകങ്ങളെ തിരികെകൊണ്ടുവരികയുമല്ലാതെ രക്ഷക്ക് മറ്റൊരു മാര്‍ഗ്ഗവും കാണുന്നില്ല.


[ശംഖൊലി പ്രസാദം നവംബര്‍ 2006]